Ezan sesi duyulduğunda köpeklerin uluması, birçok kişinin dikkatini çeken ve merak uyandıran bir davranış olarak öne çıkıyor. Bu durum, köpeklerin doğal duyusal tepkileri ve genetik miraslarıyla açıklanabilir.

YÜKSEK FREKANSLI SESLERİN ETKİSİ
Ezanın melodik yapısı ve yüksek frekansları, köpeklerin hassas işitme duyusunu tetikleyebilir. İnsanların duyamadığı bazı ses aralıklarını algılayabilen köpekler, bu seslerden rahatsız olabilir veya dikkatleri çekilebilir.

İLETİŞİM İÇİN ULUMA
Köpekler, ulumayı bir iletişim biçimi olarak kullanırlar. Ezan sesi, onların çevreleriyle veya diğer köpeklerle iletişim kurma ihtiyacını uyandırabilir. Bu, özellikle sesin güçlü ve uzun olduğu durumlarda daha belirgin hale gelir.

DOĞAL VE İÇGÜDÜSEL TEPKİ
Yüksek sesler ve ani değişiklikler, köpeklerde içgüdüsel bir tepkiye yol açabilir. Ezan sesi, çevredeki diğer seslerden farklı olduğu için bazı köpekler bu duruma uluyarak karşılık verir.

ALDIŞKANLIK VE DAVRANIŞ PEKİŞTİRMESİ
Eğer bir köpek, ezan sesi sırasında uluyorsa ve bu davranış zamanla pekiştirildiyse, bu bir alışkanlık haline gelebilir. Özellikle köpeğin tepkisi ödüllendirildiğinde veya dikkat çektiğinde bu davranış kalıcı hale gelebilir.

HER KÖPEK FARKLI TEPKİ GÖSTEREBİLİR
Köpeklerin ezan sesine verdikleri tepkiler farklılık gösterebilir. Bazı köpekler hiç tepki vermezken, bazıları yoğun bir şekilde uluma eğilimi gösterebilir.